Pulsar Fusion is begonnen met de ontwikkeling van de grootste fusiemotor in de geschiedenis, waarmee raketten snelheden van meer dan 800.000 kilometer per uur kunnen bereiken.
Pulsar Fusion is begonnen met de bouw van 's werelds grootste raketmotor, die zal worden aangedreven door kernfusie. Binnen vier jaar wil het Britse bedrijf een 8 meter lange verbrandingskamer maken.
Dit is wat we weten
De fusiemotor zal gebaseerd zijn op een zeer heet plasma dat gevangen zit in een elektromagnetisch veld. Wetenschappers zijn nu aan het uitzoeken hoe ze het plasma in het elektromagnetische veld kunnen houden. De aankondiging werd gedaan door James Lambert, CFO van het in het Verenigd Koninkrijk gevestigde bedrijf.
Pulsar Fusion zal een supercomputer gebruiken om het gedrag van het plasma nauwkeurig te voorspellen en manieren te vinden om het onder controle te houden. Het bedrijf is hiervoor gaan samenwerken met het Amerikaanse bedrijf Princeton Satellite Systems.
Als dit lukt, zal de temperatuur in de verbrandingskamer honderden miljoenen graden bereiken. Er wordt aangenomen dat de energie genoeg zal zijn voor de raket om snelheden van meer dan 800.000 kilometer per uur te bereiken. Ter vergelijking: de lichtsnelheid is ongeveer 1,08 miljard kilometer per uur.
Het Pulsar Fusion project van het bedrijf is gebaseerd op het Direct Fusion Drive (DFD) concept. Hierbij wordt stuwkracht specifiek verkregen uit fusie. Het belangrijkste onderdeel van de DFD-motor is een fusiereactor, die de vorm heeft van een cilindrische kamer met elektromagnetische spoelen.
De kamer wordt gevuld met het gas dat nodig is voor fusie. Bijvoorbeeld deuterium en helium-3. Als de reactie eenmaal op gang is gekomen, ontstaat er een plasma in de kamer en moet er continu brandstof worden toegevoerd om dit plasma in stand te houden.
De stof in gasvorm wordt via een van de uiteinden in de kamer gebracht. Daarna moet het worden opgewarmd en via het andere uiteinde naar het mondstuk worden gestuurd, zonder de plasmatoestand te bereiken.
Kernfusie zal de tijd die nodig is om tussen planeten te reizen aanzienlijk verkorten. Dit zal vooral nuttig zijn zodra bemande missies naar Mars beginnen.
Bron: Science Alert
