De Russische analoog van de JDAM-smartbom heeft de Kometa-M-module van de Orlan-drone ontvangen om een signaal te ontvangen in omstandigheden van tegenmaatregelen van elektronische oorlogsvoering.

De Russische strijdkrachten in de ruimte gebruiken hun eigen analoog van de slimme bom al maanden met de Joint Direct Attack Munition (JDAM) kit. Pas nu is er meer bekend geworden over deze ontwikkeling.

Dit is wat we weten

Begin januari 2023 verscheen er informatie over het gebruik van Russische smart bombs op sociale media. De Oekraïense luchtmacht bevestigde dit pas in april en zei dat straaljagers dagelijks tot twee dozijn planbommen lieten vallen. Het Russische ministerie van Defensie kondigde het gebruik ervan pas in mei officieel aan.

Een paar weken geleden publiceerden Russische propagandisten voor het eerst een video waarop de lancering van een FAB-500 M62 smart bomb vanaf een Su-34 gevechtsvliegtuig te zien is. Op de beelden is te zien hoe de plannings- en correctiemodule zijn vleugels uitklapt om de nauwkeurigheid te verbeteren en het bereik te vergroten. Maar dat was alles wat er op dat moment bekend was.

Nu weten we dat de Russische analogon van de JDAM, die is uitgerust met een universele plannings- en correctiemodule, de Kometa-M eenheid heeft ontvangen. Het was oorspronkelijk ontworpen voor onbemande luchtvaartuigen van het Orlan-type voor verkenningsdoeleinden.

"Kometa-M" is een beschermde antenne van Russische makelij. De hardware-eenheid stelt drones in staat om te vliegen bij afwezigheid van communicatie en in gebieden waar de vijand middelen voor elektronische oorlogsvoering kan gebruiken.

De Kometa-M heeft zijn eigen nadeel. Dat is dat de antenne niet meer dan drie elektronische oorlogsvoeringssystemen aankan. In dit opzicht heeft het Oekraïense leger geleerd om Orlan-10 en Orlan-30 drones te bestrijden, waarvoor deze eenheid is ontworpen, zoals we hierboven schreven.

Aangenomen wordt dat het Russische leger niet van een leien dakje is gegaan met het uitrusten van slimme bommen met Kometa-M modules. De Oorlogszone schrijft dat de belangrijkste reden voor deze beslissing de onmogelijkheid is om een nieuw systeem te maken vanwege het gebrek aan buitenlandse componenten.

Bron: De Oorlogszone