JetZero zal een prototype van een gemengd vleugelvliegtuig bouwen voor de Amerikaanse luchtmacht dat mogelijk de KC-46 Pegasus, Lockheed C-5 en C-17 Globemaster III kan vervangen.
JetZero, een startup op het gebied van lucht- en ruimtevaart, gaat tegen 2027 een prototype bouwen van een gemengd vleugelvliegtuig voor de Amerikaanse luchtmacht. Het zal gebaseerd zijn op het Z-5 casco.
Dit is wat we weten
De Amerikaanse luchtmacht bereidt zich voor op een nieuwe mijlpaal in vliegtuigontwerp. Een groter bereik zal de dodelijkheid verbeteren, terwijl brandstofefficiëntie middelen zal besparen en meer gevechtssessies mogelijk zal maken. Dat zei Ravi Chaudhary, assistent-secretaris van de luchtmacht voor energie, faciliteiten en milieu.
Vorig jaar beschreef de luchtmacht het blended-wing ontwerp als een van de meest indrukwekkende mogelijkheden voor toekomstige vliegtuigen. De benadering houdt in dat de traditionele buisvormige romp wordt losgelaten.
De Z-5 lijkt een beetje op de B-2 Spirit nucleaire bommenwerper. Als de tests succesvol zijn, is de Amerikaanse luchtmacht bereid om het te overwegen als vervanging voor de KC-46 Pegasus tankvliegtuig voor bijtanken in de lucht en de Lockheed C-5 en C-17 Globemaster III transportvliegtuigen.
Een joint venture tussen JetZero en Northrop Grumman ontving $ 40 miljoen aan overheidsgelden om de Z-5 in 2023 te ontwikkelen. De Amerikaanse luchtmacht is van plan om de komende drie jaar nog eens 235 miljoen dollar in het project te investeren. Het bedrijf is ook van plan om privé-investeringen aan te trekken.
JetZero kondigde het werk aan de Z-5 al aan in mei van dit jaar. Toen werd gezegd dat het nieuwe vliegtuig een vervanging zal zijn voor de Boeing 767 en minstens 250 passagiers zal kunnen vervoeren. Het zal een bereik hebben van meer dan 9200 kilometer.
Het ontwerp met gemengde vleugels impliceert het gebruik van een brede en vlakke romp. Daarom lijkt de Z-5 meer op een B-2 stealth bommenwerper dan op een van de bestaande passagiersvliegtuigen. Ook in dit ontwerp is er geen duidelijke scheidingslijn tussen de romp en de vleugel.
De vlakke romp valt op door de grotere lift in vergelijking met de traditionele buisvorm. Dit vereist een vleugel met een groot oppervlak. Tegelijkertijd maakt aerodynamische stabiliteit het mogelijk om de staartvleugel achterwege te laten. Dit vermindert de luchtweerstand en het gewicht van het vliegtuig.
Bron: Defensienieuws