FPV drone is een wapen voor nerds! Tetyana Chornovol, een journalist en voormalig lid van de Verkhovna Rada die nu bij de strijdkrachten dient, deelde haar ervaring als nieuwe drone piloot
Ze merkt op dat pilootvaardigheden slechts 20% van het succes uitmaken, de rest is de verdienste van de ingenieur en de geniesoldaat, die deel moeten uitmaken van het team.
Tetyana Chornovol, een journalist en voormalig lid van de Verkhovna Rada van de VIIIe convocatie (2014-2019), die momenteel dient bij de Strijdkrachten van Oekraïne, deelde haar ervaring met het onder de knie krijgen van FPV drones als piloot op haar Facebookpagina. Ze erkende dat ze aan het begin van haar opleiding geen ervaring had met gamen en merkte op dat de norm van 30 drones per maand een tiende is van wat nodig is en dat vliegen naar een doel niet betekent dat je het raakt.
"Onze technicus heeft nu het punt bereikt waarop elke drone op een andere besturingsfrequentie vliegt en op een ander videocommunicatiekanaal. We meten welke frequentie het minst wordt verstoord door onze eigen en vijandelijke elektronische oorlogsvoering op het moment van vertrek en welk videocommunicatiekanaal de antenne van de drone piekvermogen geeft," schrijft Chornovol. Ze geeft toe dat de training niet gericht is op technische vaardigheden, hoewel de antennes van bijna alle drones, zelfs van dezelfde batch, in verschillende versies komen en dus verfijnd moeten worden. Daarom bereikt slechts 1 op de 10 drones in haar team het doel.
Als het team geen getalenteerde ingenieur heeft, zijn FPV's helemaal geen effectief wapen meer.
Naast technische problemen is er ook de kwestie van munitie en detonatorbediening, waarvoor de vaardigheden van een sapper nodig zijn. Daarom is een piloot 20% van het succes, een ingenieur 50% en een sapper 30%," merkt Chornovol op.
Het gebrek aan "interessante" doelen op een diepte van 15 km van de frontlinie maakt de problemen nog groter. Daarom zijn de doelen voor FVP-drones minder belangrijk dan bijvoorbeeld een jaar geleden - auto's, schuilholen en controleposten.
Chornovol vergelijkt ook haar ervaring als Stugna-operator (een paar dagen voor de Russische invasie in Oekraïne volgde ze een ATGM-operatorscursus en nam ze deel aan gevechten in de buurt van Chernihiv en aan de nederlaag van het 6e Russische tankregiment in het Brovary-district in de regio Kiev) met het besturen van een FPV-drone: "Om eerlijk te zijn was het moeilijk voor mij om het te leren omdat ik geen gamer ben en het ook nooit ben geweest. Om eerlijk te zijn, toen ik voor het eerst het simulatorprogramma op mijn computer opende, dacht ik dat het onmogelijk was om een FPV te besturen," zegt ze.
Aangezien kamikaze drones goedkope wapens zouden moeten zijn, zouden er veel van moeten zijn. Op dit moment ontvangt haar team slechts 30 FPV drones per maand. Tegelijkertijd ontvangen de meest succesvolle teams er tien keer zoveel, en dan lijkt het op een effectief gebruik van FPV drones.
Ik heb bijvoorbeeld 30 drones per maand. Dit is niets. Dit is geen werk. Effectieve crews hebben 300 drones per maand.
In het algemeen concludeert Chornovol dat FPV drones geen wondermiddel zijn in oorlog. Ze vervangen artillerie of duurdere onbemande systemen niet volledig. En op dit moment zijn FPV-drones alleen effectief als ze worden gebruikt in combinatie met andere drones - zware bommenwerpers, verkenningsvleugels en kamikazevleugels. En de Oekraïense strijdkrachten hebben niet alleen piloten nodig, maar ook ingenieurs.
