Assassin's Creed Mirage recensie: Bagdad parkour met sabels

Ik zal eerlijk zijn, de laatste keer dat ik Assassin's Creed heb gespeeld was in 2015, toen Syndicate uitkwam. Daarna was ik niet meer geïnteresseerd in de serie totdat Assassin's Creed Mirage werd aangekondigd. Er werd ons een terugkeer naar de roots beloofd, veel stealth en een kleinere spelwereld. Dat laatste trok me het meest aan, omdat ik er niet klaar voor was om 40-50 uur te spenderen, zoals in de laatste drie games. Nu zijn we terug in het Midden-Oosten, in Bagdad, en ons hoofdpersonage is Basim, die we al hebben ontmoet in AC Valhalla. Het verhaal is echter niet het sterkste aspect van deze game, het onderscheidt zich door de compleet andere wereld. Ubisoft heeft het Bagdad van de game op zo'n hoogwaardige en gedetailleerde manier geïmplementeerd dat het lijkt alsof de meeste middelen aan de creatie ervan zijn besteed. De gameplay is minimaal maar gevarieerd. Vijanden aanvallen met een zwaard is een idee dat in 90% van de gevallen op een mislukking zal uitlopen. Daarom moet je stealth gebruiken, locaties verkennen, vijandelijke routes bestuderen, op zoek gaan naar geheime doorgangen en voorwerpen waarmee je een groot aantal vijanden in 1 seconde kunt uitschakelen. Al met al is Mirage een spel dat zowel gamers kan aanspreken die geen enkel onderdeel hebben gemist als mensen die een paar jaar geleden zijn gestopt met het spelen van assassins. De gg-redactie zal je vertellen over alle belangrijke punten van de game om je te helpen begrijpen of je Assassin's Creed Mirage moet kopen.

5 redenen om Assassin's Creed Mirage te kopen:

• Je hebt alle vorige games uit de serie uitgespeeld
• Je bent geïnteresseerd in het personage Basim uit AC Valhalla
• Het spel dwingt je niet om er 50 uur in te leven
• Je wilt een rondleiding door het 9e eeuwse Bagdad
• De mogelijkheid om parkour zelf te ervaren

3 redenen om Assassin's Creed Mirage niet te kopen:

• Je houdt er niet van als vijanden zo dom zijn als Star Wars stormtroopers
• Je bent bang voor gesloten deuren zoals katten
• Je bent geen fan van oosterse smaken en wacht op Assassins in Europa

Snel vooruitspoelen:

• Oorlogen tussen de twee clans in Bagdad
• Hoe speel je het?
• Hoe zit het met optimalisatie, visuals en audio?
• Wat we niet goed vonden
• In een notendop
• Vijf dingen die je moet weten over Assassin's Creed Mirage

Oorlogen tussen twee clans in Bagdad

De game speelt zich 12 jaar voor Valhalla af. We spelen als Basim, een jongeman die constant bezig is met diefstal in de straten van het 9e-eeuwse Bagdad. Maar soms krijgt hij opdrachten van de Hidden Ones, zo werden huurmoordenaars genoemd voordat ze hun huidige naam kregen. Bassim bewondert hen en wil zich graag bij hen aansluiten, maar hij krijgt nee te horen. Maar deze jongen is geen gemakkelijke en hij besluit een riskant avontuur aan te gaan dat de Onzichtbaren zal dwingen hem in hun gelederen op te nemen. De dingen gaan helemaal niet volgens plan en Roshan, een van de leiders van de Onzichtbaren, heeft echt geen andere keuze dan Basim te redden en hem te trainen om een Onzichtbare te worden. Wat is de bedoeling van dit verhaal? Het is simpel (bijna) - de Invisibles zijn in oorlog met de Orde van de Ouden. Bassim moet de belangrijkste Ancients uitschakelen en tegelijkertijd uitzoeken wie hij is.

Het verhaal klinkt interessant, maar er zijn een paar nuances. In het midden van het spel zakt de plot behoorlijk in. Bassim is op zoek naar de Ancients en zijn verhaal verdwijnt naar de achtergrond. We rennen heen en weer, voeren opdrachten uit, maar het spel lijkt te vergeten dat Basim niet zomaar een spelmodel is, maar een interessant personage (zeker als je het plot van Valhalla kent). Hij wordt alleen beter onthuld op de momenten dat hij belangrijke mensen uitschakelt, en dan is er een pauze in zijn verhaal. Tegen het einde van het spel verandert alles radicaal, en het is alsof je te horen krijgt: "En nu neemt Basim het toneel volledig over." En het was het laatste deel van het plot dat ik het leukst vond. Maar waarom had dit niet in het hele spel gekund? Maar als je liever speelt dan het plot volgt, dan kan Mirage je zeker bekoren.

We moeten het ook hebben over de personages. Om eerlijk te zijn, behalve Basim en Roshan is niemand erg memorabel. Tijdens de 20 uur die het spel duurt, komen we met veel mensen in contact, maar behalve de twee bovengenoemde kan ik alleen Nehal noemen, de vriendin van Basim, die aan het begin van het spel bij hem is en later terugkeert. En de dialogen zijn ook niet interessant (nogmaals, behalve het laatste deel). Ze bespreken allemaal wel iets en je zit je soms te vervelen. Maar dankzij andere aspecten van het spel hebben we dit moment kunnen compenseren. Is het iets slechts? Dat hangt van jou af. Voor sommige gamers is een goed verhaal alleen maar mooi meegenomen en hebben ze de gameplay het hardst nodig. Voor anderen is het ontbreken van een interessant verhaal een reden om een game niet te kopen. Het is dus aan jou om te beslissen wat je leuk vindt, maar het verhaal is zeker niet verschrikkelijk, het is gewoon normaal en soms zelfs interessant.

Nu wil ik het Midden-Oosten bezoeken

Ik kan niet zeggen dat ik ooit erg aangetrokken ben geweest tot het Midden-Oosten, maar dankzij Ubisoft is daar verandering in gekomen. Ze hebben het virtuele Bagdad (dat nog steeds de echte hoofdstad van Irak is) zo goed gecreëerd dat ik niet anders kan dan de ontwikkelaars prijzen. Het probleem voor de auteurs was dat ze het Bagdad van de 9e eeuw nodig hadden, maar de stad werd in de 13e eeuw volledig platgebrand door de Mongolen en er is niet veel informatie over die jaren. In die tijd was Bagdad het "hart van de Zijderoute" en beleefde het de Gouden Eeuw van de Islam, dus de spelwereld bleek erg actief te zijn. Overal zijn mensen, ze discussiëren over van alles en tegelijkertijd verkopen ze iets: wapens, kleding, dieren, stof, voedsel en nog veel meer. Het voelt alsof de wereld leeft. Bovendien werd mijn interesse aangewakkerd door het feit dat ik niet bekend ben met deze cultuur, en als er een kans is om het te ontdekken, waarom niet? En je moet nog een taak volbrengen, en je loopt rond in de bazaar van Bagdad en geniet gewoon van deze sfeer.

De stad zelf is rond, met smalle straatjes, wat qua levelontwerp ideaal is voor de Assassin's Creed-serie, want de basis van beweging is parkour en door lage gebouwen springen, waar de meeste dicht op elkaar staan, is wat je nodig hebt. En als je buiten Bagdad komt, vind je een woestijn die je op je kameel kunt verkennen. Hier vind je van tijd tot tijd kleine nederzettingen en gebouwen die in contrast staan met de actieve cirkelvormige stad, maar deze contrasten zijn ook meeslepend, omdat je de andere kant van deze regio wilt zien. Mirage heeft dus helemaal geen problemen met de sfeer en van de laatste grote games die ik heb gespeeld, vond ik deze wereld het leukst.

Hoe speel je het?

Om verder te komen in het verhaal, openen we het onderzoeksmenu, waar belangrijke doelen worden aangegeven. Maar om ze te voltooien, moet je kleinere taken uitvoeren die het hoofddoel omringen. Als we bijvoorbeeld een lid van de Orde der Ouden moeten uitschakelen, moeten we eerst: a) de rebellen bevrijden, b) bewijs verzamelen dat wijst op betrokkenheid bij de Orde, c) de locatie bepalen waar ons doelwit zich bevindt, uitzoeken hoe we daar kunnen komen en de persoon uitschakelen. Het laatste punt is het interessantst, want de speler krijgt verschillende opties voor eliminatie.

Het voordeel van het onderzoeksmenu is dat de speler zich echt een geheime moordenaar voelt. Om nieuwe informatie te verkrijgen, moet je immers stilletjes iemand achtervolgen, een gebouw binnengaan en documenten stelen, enzovoort. Dit werkt veel beter dan een situatie waarin Bassim zijn zwaard trekt, "For the Invisible" roept en naar voren rent. (Zulke missies bestaan wel, maar ze zijn op de vingers van één hand te tellen).

Stealth is je beste vriend

De meeste opdrachten moet je zo stil mogelijk uitvoeren en proberen onopgemerkt te blijven. Laat me je iets vertellen over één missie. We moeten de rebellen bevrijden. We komen aan op de locatie en dan begint de pret. Je kunt je adelaar, Enkidu, de lucht in sturen om het gebied te verkennen en vijanden te markeren. Daarna kiezen we hoe we naar het doelwit toe gaan: van bovenaf, op de grond of zelfs onder water. We kiezen ervoor om op de grond te gaan staan, achter een muur, en schakelen eagle vision in, waarmee we de vijanden om ons heen kunnen zien en waar ze naar kijken. We zien dat er maar één vijand staat en hij kijkt niet in onze richting. We benaderen hem en schakelen hem stilletjes uit en gooien zijn lichaam in de rivier zodat andere vijanden het lijk niet zien. Dan gaan we naar het dak en zien dat er een zak met stenen boven twee vijanden hangt. We halen het werpmes tevoorschijn en lanceren het. Voila, meteen min twee. En nu zien we de grootste vijand, die een harnas heeft en om hulp kan roepen. Maar hij staat naast een vat dat aan het vuren is, dus lanceren we het mes weer en gaan verder. Als we niet dicht bij de vijand kunnen komen, kunnen we ons verstoppen in het gras en fluiten, dan komt hij vanzelf en vernietigen we hem stilletjes.

Tot slot is het de moeite waard om een nieuwe vaardigheid te noemen waarmee je 3 tot 5 vijanden in 1 seconde kunt vernietigen. Bassim heeft een speciale schaal waarmee hij naar vijanden kan teleporteren en ze meteen kan doden. We activeren de schaal, selecteren doelen en Basim doet alles snel. Deze vaardigheid wordt verklaard door het feit dat onze held zo snel is dat de animus zijn bewegingen niet kan bijhouden. Hoewel niet iedereen deze vernieuwing waardeert, vond ik het leuk omdat het een beetje variatie toevoegt en de tactiek uitbreidt.

Als een direct gevecht onvermijdelijk is, moeten we het zwaard gebruiken. We kunnen de aanval afbuigen als de vijand geel oplicht, of ontwijken als de vijand rood oplicht. We hebben maar twee aanvallen - licht en sterk, en elk van onze acties vermindert ons uithoudingsvermogen, dat heel snel opraakt. En als je tegenover "gewone" vijanden staat, kan zelfs een kleine groep gemakkelijk worden overweldigd, maar als er een "zware" vijand in harnas in dit gezelschap zit, nemen de kansen sterk af, omdat zo'n vijand alleen van achteren kan worden aangevallen, en als anderen je proberen te doden, is dat al een test. En als andere vijanden te hulp schieten, kun je beter opnieuw beginnen vanaf een controlepunt. Je kunt het zwaard dus beter gebruiken tegen een groep van 1-4 gewone vijanden of helemaal niet.

Hoe kun je een betere huurmoordenaar worden?

Het spel heeft een levelsysteem dat uit drie takken bestaat. De eerste breidt Bassims vaardigheden uit, de tweede zijn arsenaal en de derde verbetert onze adelaar. De laatste is het minst effectief, dus je kunt je beter richten op de eerste twee. Je kunt bijvoorbeeld een vaardigheid vrijspelen waarmee je van een grote hoogte kunt springen zonder je gezondheid te verliezen of een nieuwe cel kunt openen voor een stuk gereedschap.

We hebben ook zes gereedschappen. De eerste twee zijn een toorts en metalen messen. Deze krijg je vrijwel meteen, terwijl je de rest zelf moet ontdekken. Er zijn bijvoorbeeld darts waarmee je een soldaat in slaap stuurt of een rookbom waarmee je aan vijanden kunt ontsnappen. Het arsenaal lijkt klein, maar het is genoeg voor een avontuur van twintig uur.

We hebben ook een inventaris waarin je je kostuum en zwaard kunt veranderen en kunt zien hoeveel hulpmiddelen je hebt, want er kunnen dingen worden verbeterd. Hiervoor moet je de juiste persoon vinden, hem betalen en je uitrusting wordt beter. Het is niets unieks of speciaals, we hebben het al tientallen keren eerder gezien, dus Ubisoft besloot gewoon iets toe te voegen dat goed werkt en niet iets ongewoons te verzinnen.

Maar tegelijkertijd hebben we de gebruikelijke valuta waarvoor we voorwerpen kopen en drie unieke munten: groen, zilver en goud. Groene munten kunnen worden gebruikt om korting te krijgen in een winkel of om een personage om te kopen om je belangrijke informatie te vertellen of je naar een geheime plek te brengen. Zilveren munten kunnen worden gebruikt om een muzikant te betalen om de bewakers af te leiden en gele munten zijn nodig om het wanted level te verwijderen. Als je dus voor anarchie zorgt, zul je worden opgejaagd, wat in drie fasen is verdeeld: de eerste fase is wanneer bewoners op je letten en als ze je herkennen, zullen ze dit aan de bewakers melden. De tweede fase is wanneer boogschutters op gebouwen verschijnen op zoek naar jou. En ten derde lopen er elitebewakers door de straten die je meteen vinden. Maar als je niet wilt betalen, hoef je alleen maar 1 tot 3 posters met jouw gezicht erop te verscheuren en het wanted level verdwijnt.

1) Een munt die je kunt betalen om achter de informatie te komen; 2) Posters die je moet slopen om het wanted level te verwijderen.

Een kans om je een parkourmeester te voelen (maar met een twist)

Parkour is het kenmerk van de Assassin's Creed-serie, dus het is onmisbaar. Het is hier zo eenvoudig mogelijk. Je drukt op de knop en rent, springt van het ene gebouw naar het andere of beklimt een muur. Natuurlijk is dit niet Unity, dat een van de beste parkoursystemen in de serie heeft, maar het volstaat. Er is echter één probleem: Bassim begrijpt niet altijd wat hij moet doen. Ik wil bijvoorbeeld door een raam klimmen, druk op de knop en hij klimt op de muur, enzovoort vier keer. Hierdoor ben ik zelfs een keer gezakt voor de opdracht en moest ik helemaal opnieuw beginnen. Het is goed om daar iets aan te doen, want het lijkt alsof je als een echte meester je ritme te pakken hebt en over alle obstakels heen springt, en dan doet het personage ineens iets fout en is alle lol eraf. Maar gelukkig is dit probleem niet wijdverbreid.

Wat kun je doen in Bagdad?

Eerst en vooral moet je deze stad verkennen, je erin onderdompelen, want er zijn geen honderden vraagtekens om de 10 meter. Ja, er zijn klassieke torens die je moet beklimmen en een sprong in het diepe moet wagen, er zijn winkels waar je kunt upgraden, er zijn kleine opdrachten over "de geschiedenis van Bagdad" die maximaal 5 minuten duren, maar als je de stad en de omgeving actief verkent, kun je onder water een bewakerskamp vinden waar schatten verborgen liggen en een gouden kist met wapens en andere interessante geheimen. Er zijn veel kisten in het spel, sommige geven grondstoffen, en sommige zijn uniek, waar wapens of kleding in verstopt zitten. Mirage is er dus nog steeds op gericht dat je het hoofdverhaal doorloopt en tegelijkertijd gewoon door de stad loopt, alsof je echt in het 9e eeuwse Irak bent.

Contracten zijn een analogie van extra taken

Het spel heeft nog een aantal extra taken die contracten worden genoemd. Ze zijn onderverdeeld in drie soorten: iemand de weg wijzen, iets stelen en een bepaalde persoon vermoorden. Als je ze voltooit, krijg je valuta, een van de drie soorten speciale munten en andere leuke bonussen. Maar ik kan niet zeggen dat deze contracten erg interessant zijn. Bovendien is de economie van het spel een beetje gebroken en is het genoeg om je uitrusting één keer te upgraden - valuta kun je vergeten, want daar zijn er altijd genoeg van en grondstoffen. Hoewel er een aantal goede quests zijn, heb ik er na een paar quests geen aandacht meer aan besteed. Als je langer in het spel wilt blijven, doe ze dan, maar geloof me, je verliest niet veel als je ze overslaat.

Hoe zit het met optimalisatie, visuals en audio?

Ik speel het spel op PlayStation 5 en in de prestatiemodus blijft het spel stabiel op 60 frames. Tijdens het hele spel waren er slechts twee framedrops, maar die duurden maar een paar seconden. Maar er is een ander probleem - bugs. Meestal blijven objecten hangen in texturen. Er was ook een bug toen tijdens het laatste gevecht de vijand gewoon bevroor en ik hem als een dummy moest verslaan. Bugs komen niet vaak voor, de meeste zijn niet kritiek, maar er zijn nog een paar patches nodig om alles op te lossen.

Het is tijd om de beelden te updaten

Het spel wordt gehinderd door het feit dat het is uitgebracht op PlayStation 4 en Xbox One. De versie voor de huidige generatie lijdt daaronder, want het is nodig om de game goed te laten werken op zowel de PS4 als de PS5, dus je moet offers brengen, waarvan één slechter beeld is. Binnenkort is het 3 jaar geleden dat de PlayStation 5 uitkwam en, hoe jammer het ook is, we moeten afscheid nemen van AA- en AAA-games voor de vorige generatie, want dan is het erg moeilijk om alle mogelijkheden van moderne consoles te laten zien. Maar het landschap is erg mooi, vooral 's ochtends en 's avonds. Op zulke momenten is de enige optie om te stoppen en te genieten van het moment, vooral als je in de vrije natuur bent. Maar als je de texturen in meer detail gaat bekijken, wordt het duidelijk waar ze hebben moeten valsspelen om het spel waar mogelijk uit te brengen. Hoewel er zelfs een kleine variatie aan locaties in het spel zit. We brengen de meeste tijd door in één stad, maar we bezoeken ook de bazaar, het plein, paleizen, grotten, woestijnen en andere plekken waar iets te zien is. Maar nogmaals, je moet de kleine details mooi maken, en Mirage heeft hier wat problemen mee.

Landschappen in het spel

Audio die probeert mee te spelen met Bagdad

Als je minstens één film hebt gezien die zich in het Midden-Oosten afspeelt, zou je moeten weten wat voor muziek er in het spel zit. Het is niet slecht, maar ik zou niet zeggen dat het erg memorabel is. De muziek speelt op belangrijke momenten in het verhaal om de sfeer te versterken, maar slaagt daar zelden in. En meer valt er hier niet over te zeggen.

Wat ik niet leuk vond

Het grootste probleem met het spel is de kunstmatige intelligentie van de vijanden. Ik heb lang niet zulke domme tegenstanders gezien. Je kunt rustig in een bosje gaan zitten in de buurt van drie bewakers, fluiten en er komt maar één vijand op je af die je één voor één kunt uitschakelen. Het kan ze niet eens schelen dat hun kameraden onder hun neus verdwijnen. Ze keken twee seconden de bosjes in, gingen toen zitten en keken naar de muur. De enige keer dat de vijand slim is, is als ze je achtervolgen, als je je moet proberen te verstoppen. In alle andere situaties zijn het hersenloze modellen waar je zelfs medelijden mee hebt omdat ze zo dom en blind zijn.

Ik vond het ook niet leuk dat er veel gesloten deuren in het spel zitten. Je bedenkt een tactiek in je hoofd, je wilt er doorheen, en je ziet een melding "de deur zit van binnenuit op slot". En er zijn veel van zulke dingen in het spel. Ubisoft, maak alsjeblieft minder gesloten deuren. Hoe meer mogelijkheden om binnen te komen, hoe gevarieerder het spel.

Ik begrijp ook niet waarom het spel je in sommige verhaalmissies expres niet verder laat komen. Als ik al weet hoe ik verder moet, moet ik nog steeds alle punten doorlopen en dan pas mag ik verder.

Meer ernstige nadelen aan het spel heb ik niet gevonden. Natuurlijk zijn er nog bugs, een gebrek aan focus op Basim en oninteressante contracten, maar dat is hierboven al genoemd.

Conclusie.

Als ik Assassin's Creed Mirage in één woord zou moeten beschrijven, zou dat woord normaal zijn. Het spel heeft niet het beste plot, soms kromme parkour en bugs. Maar het sfeervolle en gedetailleerde Bagdad, het einde van het spel en de korte gameplay compenseren deze problemen, en we krijgen een project dat, hoewel het niets nieuws biedt (Ubisoft heeft dit begrepen, want het spel kost $50 in plaats van $70), zeker geen slecht spel is. Het is op sommige plekken interessant en er waren avonden waarop het me wist mee te slepen naar 5+ uur onafgebroken spelen. Ik ben niet meer teleurgesteld in AC en dat is een pluspunt voor Ubisoft. Zou ik het aanraden aan fans van Assassin's Creed? Ja! Zou ik het aanraden aan mensen die er al lang over denken om terug te keren naar de serie? Wacht op de korting. Zou ik het aanraden aan mensen die al eerder neutraal in dit universum zijn geweest? Helaas niet.

Vijf dingen die je moet weten over Assassin's Creed Mirage

• Mirage is het 13e spel in de Assassin's Creed-serie
• De gebeurtenissen vinden plaats in het 9e eeuwse Bagdad, dat de meeste aandacht heeft gekregen
• De game is afgestapt van de onvoldoende grote wereld, wat alleen maar goed is
• Het plot zou zich moeten focussen op het hoofdpersonage, maar vergeet dit vaak
• Assassin's Creed Mirage is een goede basis voor toekomstige games in de serie, die wat meer gemoderniseerd moet worden

Assassin's Creed Mirage
Genre.	Actie-avontuur
Platformen.	PC, PlayStation 4|5, Xbox One, Xbox-serie
Aantal spelers	Enkele speler
Ontwikkelaar	Ubisoft Bordeaux
Uitgever	Ubisoft
Tijd om te voltooien	12-30 uur
Verschijningsdatum	5 oktober 2023

Ga dieper:

• De wereld van de kever binnenstebuiten: een recensie van Cocoon, een hersenkrakende indiepuzzelgame van de ontwerper van LIMBO en INSIDE
• De cyberpunk die we verdienen: Phantom Liberty review - een verhaallijn uitbreiding voor Cyberpunk 2077
• De onderwaterwereld van depressie: Recensie van Under the Waves, een avonturenspel over het leven van een man op de bodem van de Noordzee
• Suspense in een mijn op Mars: een recensie van de psychologische indiegame Fort Solis
• Het gekke leven van een duiker die in een sushibar werkt: Dave The Diver review - een avontuurlijke indiegame waar je dol op zult zijn