Avatar recensie: Grenzen van Pandora

Avatar: Frontiers of Pandora is een geweldig cadeau voor fans van de filmfranchise en een visueel indrukwekkend spel in het algemeen. Het biedt een vrij eenvoudig en rechttoe rechtaan verhaal zonder verrassingen, geen onverwachte wendingen en is over het algemeen voorspelbaar. Het is gekruid met bekende activiteiten en functies uit andere open-wereld games van Ubisoft. Dus als je urenlang wilt verdwalen in de eindeloze uitgestrektheid van Pandora, dan ben je welkom. Maar je moet geen afwisseling verwachten, dus na een paar uur spelen zul je merken dat de taken zich beginnen te herhalen en het een routine wordt. Technisch gezien is het spel op een hoog niveau gemaakt. Sinds de release is alles goed met het beeld en de stabiliteit, en je hoeft niet nog eens zes maanden op het spel te "wachten" op patches met fixes, zoals bij veel releases dit jaar het geval was.

5 redenen om Avatar: Frontiers of Pandora te kopen:

• een extreem mooie wereld van Pandora met een verscheidenheid aan flora en fauna;
• goede graphics en zeer goede optimalisatie;
• uitstekende implementatie van platformen, verticale bewegingen en vluchten;
• je bent een fan van de Avatar-filmfranchise en kunt niet wachten op de volgende film;
• een mooie soundtrack in de stijl van de films.

2 redenen om Avatar: Frontiers of Pandora niet te kopen:

• het spel heeft typische Ubisoft nogal eentonige extra activiteiten die in een routine veranderen;
• een eenvoudig plot zonder verrassingen.

Snelle overgang:

1. Tijd om terug te keren naar Pandora?
2. Hoe interessant en divers is de gameplay van Avatar: Frontiers of Pandora?
3. Hoe zit het met levelen en craften in Avatar: Frontiers of Pandora?
4. Hoe goed werkt Avatar: Frontiers of Pandora?
5. In een notendop

Is het tijd om terug te keren naar Pandora?

De ontwikkelaars van Massive Entertainment besloten niet te experimenteren met het plot en namen als basis de formule die in beide delen van de film werd gebruikt. We hebben dus een typisch verhaal over de strijd tegen kwaadaardige indringers, een heel duidelijke verdeling van goed en kwaad zonder grijze moraal. Een verhaal dat voor absoluut iedereen begrijpelijk is. Zelfs de negatieve personages, waaronder Mercer, die je helemaal aan het begin van het spel ontmoet, worden weergegeven als letterlijk schurken uit het schoolboek.

De gebeurtenissen in Avatar: Frontiers of Pandora spelen zich parallel af met Avatar: The Way of Water, maar ze kruisen elkaar niet direct. Hoewel Jake Sully tijdens het spel meerdere keren wordt genoemd. De ontwikkelaars vertellen ons een verhaal uit dezelfde wereld, maar met compleet andere stammen, plaatsen en personages. Om eerlijk te zijn, het bleek heel organisch te zijn.

De RDA (Resources Development Administration) corporatie, al bekend uit de films, blijft de natuur van Pandora en de inheemse Na'vi bevolking vernietigen om waardevolle grondstoffen te winnen. Als een van de manieren om het verzet van de lokale bevolking te onderdrukken, kiest de RDA ervoor om Na'vi kinderen op te voeden door ze te hersenspoelen en ze de nodige "waarden" bij te brengen. Wij spelen als een van deze Na'vi kinderen, een lid van een van de stammen die door de RDA is uitgeroeid.

Het personage ontwaakt na 16 jaar te hebben geslapen in een anabiosis, samen met een aantal andere soortgelijke tieners die zijn heropgevoed. Hij raakt meteen verwikkeld in de wervelwind van gebeurtenissen en wordt lid van het verzet tijdens de tweede poging van de RDA om Pandora te veroveren. Hij moet nog leren hoe hij vrij op Pandora kan leven en de kennis opdoen van zijn Sarenta voorouders, die verhalenvertellers en reizigers waren.

Natuurlijk wordt het duidelijk dat er geen vreedzame oplossing komt en dat de RDA met geweld zal moeten worden bestreden. Er zijn verschillende Na'vi stammen in het spel die proberen geen conflict aan te gaan met de RDA en de held zal goede relaties met hen moeten opbouwen en bewijzen dat de enige mogelijke optie is om zich te verenigen en tegen de RDA te vechten.

We moeten het ook hebben over de wereld van het spel. In Avatar: Frontiers of Pandora is een groot aantal biomen te vinden die verschillen van die in de films. Tegelijkertijd is de stijl bewaard gebleven en is Pandora duidelijk herkenbaar in de landschappen. Het bevat monumentale natuurstructuren, dichte jungles, uitgestrekte vlaktes, wolkenkrabbergrote bomen en niet veel kleinere fauna. Er wordt beweerd dat het spel enkele van de ideeën heeft gebruikt die in het derde filmdeel zullen zitten. Tegelijkertijd kunnen sommige elementen uit het spel in toekomstige films verschijnen.

De wereld van het spel is extreem gedetailleerd, met veel details en indrukwekkende landschappen: dicht ondoordringbaar struikgewas, steppes, jungles, vliegende rotsen en natuurlijk veel dieren in verschillende kleuren, vormen en maten. s Nachts gloeit het ook nog eens met verschillende kleuren. Soms ziet dit hele kleurenpalet er een beetje te fel uit. Als je Avatar: Frontiers of Pandora speelt, vind je het gewoon leuk om door deze wereld te reizen, voortdurend te stoppen, het uitzicht te bewonderen en weer een reeks screenshots te maken. Van bovenaf ziet het er nog indrukwekkender uit. Dit is mogelijk nadat je in het verhaal je eigen vliegende voertuig krijgt - het plaatselijke roofdier Icran, dat we in de films hebben gezien.

Over het algemeen maakt het visuele deel van de game de meeste indruk

Hoe interessant en divers is de gameplay van Avatar: Frontiers of Pandora?

Als we het over de gameplay hebben, hebben we een vrij typische Ubisoft open-wereldgame zoals Far Cry of Assassin's Creed, dus we hebben een enorme kaart met veel points of interest. Het grootste verschil is de grotere nadruk op verticaliteit. Onze hoofdpersoon is een nogal behendige en snelle Na'vi die erg goed is in het beklimmen van rotsen en bomen. De elementen van de omgeving helpen hem daarbij: planten die werken als een trampoline, enorme bladeren die de held katapulteren, lianen om snel in bomen te klimmen en enorme bladeren die helpen om niet dood te gaan als je van grote hoogte valt. Maar zelfs dit is soms niet genoeg. Ik kon bijvoorbeeld pas op de gewenste locatie komen in een extra opdracht nadat ik een Ikran tot mijn beschikking had gekregen. Als je ermee vliegt, kun je niet alleen het landschap bewonderen, maar ben je ook sneller op de gewenste locatie. En voor snelle bewegingen op de grond is er een lokaal analoog van paarden.

Ondanks al zijn schoonheid is Pandora's Wereld een gevaarlijke plek. Als je rondreist, kun je planten tegenkomen die giftig gas afgeven of ontploffen als je ze nadert. Om nog maar te zwijgen over de dieren. Er zijn veel vijandige dieren en sommige zijn erg gevaarlijk. Het is dus heel gemakkelijk om van jager in prooi te veranderen. Maar je kunt dit ook in je voordeel gebruiken. Bijvoorbeeld door een groot agressief dier tegen RDA-strijders op te zetten. Deze tactiek kan heel effectief zijn, en je kunt gemakkelijk één of twee vijandelijke mechs uit de weg ruimen.

De taken van de verhaallijn zijn behoorlijk divers: er is onderzoek, tijdgebonden episodes, kleine elementen van stealth (hoewel dit niet erg interessant is geïmplementeerd in het spel) en het redden van dieren. Er zijn veel dialogen, filmmomenten die het verhaal, het verleden van de stam van de held en de details van het leven op Pandora onthullen. Maar zoals in de meeste Ubisoft-games kun je het plot niet alleen volgen. Je zult regelmatig extra activiteiten moeten ondernemen om de nodige grondstoffen te verzamelen of je personage in level te laten stijgen. En dit is waar de niet zo interessante routine begint: bloemen om de held te upgraden, verzamelobjecten, laboratoria, verwerkingsfabrieken en RDA-checkpoints zijn gemaakt in de traditionele stijl en bieden weinig variatie.

De vijanden van de RDA zijn bekend uit de Avatar-films: er zijn verschillende soorten infanterie (waaronder sluipschutters en granaatwerpers), exoskeletten, gevechtsrobots en helikopters. Er zijn ook luchtverdedigingssystemen en wachttorentjes op bases. Meestal zijn gevechten met RDA's vrij saai: de kunstmatige intelligentie van de vijanden is primitief, ze bestoken de speler gewoon met kogels en granaten en op open locaties komt het neer op een simpel schema: vernietig een aantal vijanden, ren een eind weg, kom terug en maak de rest af. Bases en verwerkingsfabrieken zijn iets interessanter: er zijn schuilplaatsen en soms kun je stilletjes een deel van de vijandelijke troepen uitschakelen. Infanterie kan worden gedood door een enkele pijl. En robots hebben hun eigen kwetsbaarheden. Meestal werkt een combinatie van vuurwapens of raketwerpers en verschillende soorten bogen of speren het beste. Bases hebben meestal een grote hoeveelheid buit: zowel de benodigde grondstoffen als nieuwe wapens. Het gebied rond de verwerkingsfabrieken is vervuild, maar nadat ze zijn vernietigd, wordt het schoongemaakt en begint alle vegetatie weer op te bloeien.

De ontwikkelaars probeerden iets nieuws te brengen en voegden elementen van onderzoek en hacken toe aan sommige taken. Maar ze zijn gemaakt op een zeer primitief niveau, dus ze verbeteren de situatie niet veel. Onderzoek is eigenlijk een verzameling van bepaalde elementen in het zoekgebied (voetafdrukken, gebroken takken, achtergelaten elektronica) die moeten worden gecombineerd tot logische paren, waarna de hoofdpersoon bepaalde conclusies trekt over de gebeurtenissen. Hacken is ook vrij eenvoudig: met een speciaal SID-apparaat kijken we door de muren op zoek naar draden, vinden en repareren we beschadigde elementen. Daarna hacken we het hoofdpaneel, dat is geïmplementeerd als een elementaire puzzel waarin je binnen een beperkte tijd van het begin- naar het eindpunt moet zien te komen in een klein doolhof van draden met obstakels.

Over het algemeen is de gameplay dus vrij typisch voor Ubisoft met bekende problemen.

Hoe zit het met levelen en craften in Avatar: Frontiers of Pandora?

Alle mechanieken die te maken hebben met het levelen en craften van personages zijn bekend van andere moderne Ubisoft-games. Het level van het personage wordt bepaald door het huidige pantser, de wapens en de vaardigheden. En het zal extreem moeilijk zijn om een vijand met een aanzienlijk hoger level te verslaan. Het spel dwingt de speler dus om extra activiteiten te ondernemen, die meestal vrij eentonig zijn en snel gaan vervelen. Het personage krijgt punten om in level te stijgen door opdrachten uit te voeren, maar ook dankzij bepaalde bloemen, die meestal op moeilijk bereikbare plekken te vinden zijn. Een aparte tak van vaardigheden zijn de voorouderlijke vaardigheden. Deze kunnen niet worden verkregen met gewone punten, maar vereisen de zoektocht naar bepaalde bloemen van een ander type.

Nieuwe wapens en pantsers worden gemaakt op speciale werkbanken in nederzettingen of onderzoeksstations. Deze laatste moeten ook geactiveerd worden door de stroomvoorziening te repareren. Tijdens het spel ontvangt het personage blauwdrukken voor verschillende nieuwe voorwerpen waarvoor bepaalde grondstoffen nodig zijn: hout, boomvruchten, grondstoffen verkregen na het jagen op de plaatselijke fauna. Je moet dus rondrennen om de beste dingen te maken. Afhankelijk van de kwaliteit van de gebruikte elementen, kan de kwaliteit van de voorwerpen variëren.

Hetzelfde geldt voor voedsel. Tijdens het spel raakt de energie van het personage en zijn of haar Icran op, wat invloed heeft op de snelheid van gezondheidsherstel, beweging en spronghoogte. Je kunt gewoon de vruchten van verschillende planten en dierenvlees verzamelen. Maar er is een systeem om voedsel te koken uit verschillende componenten. Het herstelt meestal meer energie en heeft ook extra tijdelijke effecten. We zijn dus weer terug bij het routinematig verzamelen van grondstoffen op de kaart. En het is de moeite waard om op te merken dat sommige grondstoffen vrij moeilijk te verkrijgen zijn als je de hoogste kwaliteit wilt. Het is bijvoorbeeld moeilijk om een zeldzaam dier van hoog niveau op te sporen en te doden door het op een kwetsbare plek te raken. En elke plant heeft bepaalde ideale omstandigheden om te verzamelen: tijdstip van de dag en het weer.

In de nederzettingen kun je sommige dingen verkrijgen door een goede reputatie bij de stam te hebben. Of je kunt ze kopen. En de grondstoffen die handelaren nodig hebben zijn verschillend, sommige vind je uitsluitend op RDA-bases. En we zijn weer terug bij dezelfde open plekken op de kaart. Over het algemeen is het beeld dus absoluut typisch voor Ubisoft-games. Degenen die graag de kaart leegzuigen zullen het leuk vinden, terwijl alle anderen zich vrij snel zullen vervelen met deze activiteiten.

Hoe goed ziet Avatar: Frontiers of Pandora eruit, hoe klinkt het en hoe is het geoptimaliseerd?

Het spel is gemaakt op de bijgewerkte en verbeterde Snowdrop-engine van Massive Entertainment. Deze engine werd gebruikt in de The Division-serie van Tom Clancy en werd ook gekozen voor de aankomende Star Wars Outlaws en Tom Clancy's Splinter Cell Remake. De engine was perfect voor een open first-person game. De wereld bleek extreem gedetailleerd, helder en pittoresk. Tegelijkertijd zijn er geen problemen met stabiliteit en prestaties. Onder de kleine momenten die tijdens het spel zijn waargenomen, is het de moeite waard om het langzame laden van textures te noemen, wat slechts een paar keer gebeurde. En een enigszins beperkt weergavebereik, dat kan worden opgemerkt tijdens het vliegen. Hoewel dit vrij typisch is voor open-wereld games.

De gg-redactie speelde Avatar: Frontiers of Pandora op Sony PlayStation 5. Zoals de meeste moderne games zijn er twee grafische modi beschikbaar: kwaliteit (hogere grafische instellingen, 4K-resolutie en een framerate van 30 FPS) en prestaties (lagere instellingen en een beoogde framerate van 60 FPS). Ik gebruikte meestal de prestatiemodus: het beeld gaat niet te veel achteruit en spelen op een hogere framerate is veel comfortabeler. We hadden niet de technische mogelijkheid om de framerate stabiliteit te controleren. Maar volgens ons gevoel zijn de eventuele dalingen minimaal. Natuurlijk zijn er laadschermen in het spel. Maar alleen de eerste is vrij lang. Daarna is de spelwereld bijna naadloos. Er zijn slechts kleine ladingen tussen cutscènes en gameplay.

De game maakt goed gebruik van de functies van de PlayStation 5. Namelijk virtueel surroundgeluid en de mogelijkheden van de DualSense-controller. Dit geldt voor zowel vibratie als adaptieve triggers. Trillingen reproduceren stappen op verschillende oppervlakken, valpartijen, bewegingen door dichte bosschages, etc. heel goed. Triggers worden zowel tijdens gevechten als bij sommige andere activiteiten gebruikt. Bijvoorbeeld bij het hacken van elektronica met een speciaal apparaat genaamd een SID, of bij het plukken van verschillende vruchten. Je hoeft alleen maar een beetje op de trekker te drukken, een goede hoek te vinden met de stick en de trekker helemaal in te drukken. Met wapens is alles vertrouwder: de trekkers gedragen zich anders bij verschillende soorten wapens, je voelt de spanning van de boogpees of de terugslag van een vuurwapen.

De soundtrack van Avatar: Frontiers of Pandora is volledig in lijn met de franchise en is gemaakt in de stijl van films. Daarom hebben we meer achtergrondmelodieën tijdens de verkenningstocht en epische composities op belangrijke momenten van de plot en gevechten die organisch worden gecombineerd met de geluiden van de natuur van Pandora. De soundtrack kwijt zich volledig van zijn taak en vult het beeld aan met de juiste geluidssfeer.

Conclusie. Drie dingen die je moet weten over Avatar: Frontiers of Pandora.

• Avatar: Frontiers of Pandora is een actie-/avonturenspel in de open wereld gebaseerd op de populaire filmfranchise.
• Het heeft een verbazingwekkend mooie spelwereld, maar een middelmatig plot en extra activiteiten.
• Het is goed geoptimaliseerd en laat een geweldig beeld zien.

Voor wie meer wil weten:

• De benarde situatie van Captain Overpriced: een recensie van de verhaalcampagne van Call of Duty: Modern Warfare III, een van de slechtste uit de serie
• Mobiel gamen op Windows: ASUS ROG Ally test met AMD Ryzen Z1 Extreme
• De sfeer van retrofuturisme: The Invincible recensie, avonturenspel gebaseerd op de roman van Stanislav Lem
• Mijn favoriet in de Game of the Year nominatie: Alan Wake 2 review - een verbluffende survival horror
• Twee keer zoveel uitdagingen, avonturen en webben: een recensie van Marvel's Spider-Man 2, de beste superheldengame van de afgelopen jaren