De Patriot PAC-3 raketonderschepper heeft een dodelijkheidsversterker met een kernkop en tientallen titanium of stalen fragmenten.

Via: Maksim Panasovskyi | 04.06.2023, 01:25
De Patriot PAC-3 raketonderschepper heeft een dodelijkheidsversterker met een kernkop en tientallen titanium of stalen fragmenten.

De Patriot Advanced Capability-3 (PAC-3) raketonderschepper werkt op basis van hit-to-kill. Formeel maakt de technologie geen gebruik van explosieven en wordt de vijandelijke raket vernietigd door kinetische energie tijdens de botsing van de onderschepper met het doelwit. De PAC-3 is echter wel uitgerust met een kernkop, hoewel slechts weinigen dit vermelden.

Dit is wat we weten

De PAC-3 heeft een hybride ontwerp. Het bevat een zogenaamde "dodelijkheidsversterker", die een explosief bevat. Deze component creëert een wolk van metalen fragmenten, waardoor de kans groter wordt dat het doel geraakt wordt.

Deze week lanceerde Rusland verschillende grootschalige aanvallen op Oekraïne. Er werden Iskander ballistische raketten afgevuurd op de stad Kiev. Op bewakingsvideo's en beelden van autoregistraties waren te zien hoe de restanten van de PAC-3 op de weg vielen. De aanwezigheid van explosieven in de raketonderschepper is sindsdien onderwerp van discussie.

De dodelijkheidsversterker is gebruikt in alle PAC-3 antiraketonderscheppers sinds de eerste onderscheppers in dienst kwamen bij het Amerikaanse leger in 1995. Ze werden ontwikkeld als onderdeel van het ERINT-programma (Extended Range Interceptor).

De PAC-3 was veel compacter dan de PAC-1 en PAC-2. Dit kwam doordat het veel compacter was. Dit komt doordat het werkt op basis van hit-to-kill. De technologie verbetert de manoeuvreerbaarheid van een raketonderschepper, waardoor hij kleiner kan zijn omdat er geen extra ruimte nodig is voor de kernkop.

Ongeacht het type werken alle PAC-3's volgens hetzelfde principe. De radar zendt een signaal uit, waarna de interceptor naar een punt in de buurt van het doel vliegt. Een datalink zorgt voor updates tijdens de vlucht. Na het naderen van een object wordt een actieve radarherkenningskop ingeschakeld en wordt de dreiging gedetecteerd.

Lockheed Martin, de ontwikkelaar van de PAC-3, zette in op het hit-to-kill principe. Het bedrijf zei dat de technologie vooral waardevol is tegen raketten die nucleaire, chemische of andere massavernietigingswapens bevatten.

Het kleinere formaat van de PAC-3 betekent dat er meer raketonderscheppers in de lanceerinrichting kunnen worden geladen. Het is ook de bedoeling dat de PAC-3 tegelijkertijd met de oudere PAC-2 kan worden gebruikt om de flexibiliteit van Oekraïnes luchtverdedigingssysteem te vergroten. Het is mogelijk dat Oekraïne ook de PAC-2 heeft ontvangen samen met het PAC-3 Cost Reduction Initiative (CRI), maar er is nog geen officiële informatie over de typen onderscheppers.

Bij het vernietigen van doelen die op een ballistische baan vliegen, werkt de PAC-3 uitsluitend volgens het hit-to-kill principe. Vliegtuigen en kruisraketten vliegen niet zo snel als ballistische raketten, dus er is niet altijd genoeg kinetische energie om ze volledig te vernietigen. Daarom is er een "dodelijkheidsverbeteraar" met een lage fragmentatiesnelheid opgenomen in de PAC-3 configuratie. Dit stond in een openbare evaluatie van het Amerikaanse leger uit 1996.

"De dodelijkheidsversterker vergroot de kans om een dreiging in de lucht te raken door een vroege detonatie vlak voor de inslag. De metalen fragmenten die tijdens de detonatie ontstaan, worden "cycloïden" genoemd. In de eerste versies van de PAC-3 waren ze gemaakt van wolfraam, maar na verloop van tijd besloten de ontwikkelaars staal te gebruiken.

De eerste "dodelijkheidsversterker" bevatte 24 cycloïden die elk 95 gram wogen. De belangrijkste explosieve lading woog ongeveer 330 gram. Om je een idee te geven, de M67 handgranaat gebruikt ongeveer 184 gram springstof.

De "dodelijkheidsversterker" is in bijna 30 jaar vele malen verbeterd. De modernste versie van het antiraket voor de MIM-104 Patriot is de PAC-3 MSE. Het enige dat bekend is over de dodelijkheidsversterker is dat deze titanium fragmenten bevat in plaats van staal.

Het Amerikaanse leger heeft van juli 2015 tot juni 2016 de titanium fragmenten van de PAC-3 MSE getest tegen de Composition B high explosive. De tests vonden plaats in Maryland op de Aberdeen Proving Ground (Aberdeen Proving Ground). Het doel van de test was om een model te updaten dat voorspelt wanneer een explosief met titanium fragmenten in de kernkop ontploft.

De video hieronder laat zien dat de dodelijkheidsversterker sterk genoeg is om de voorkant van de interceptor te scheiden van de achterkant. Dit verklaart waarom de staartsectie van de PAC-3 RCI op de snelweg in Kiev viel.

Tot slot willen we nog toevoegen dat de Oekraïense strijdkrachten twee MIM-104 Patriot grond-luchtraketsystemen hebben ontvangen, elk één van de VS en één van Duitsland. Nederland heeft ook verschillende raketwerpers geleverd. De Poolse premier beloofde onlangs nieuwe leveringen.

De patriotten waren in staat om het luchtverdedigingssysteem van het land aanzienlijk te verbeteren. In een paar weken tijd waren de systemen in staat om 7 van de 7 hypersonische Kh-47M2 Kinzhal raketten en verschillende 9M723 Iskander ballistische raketten te vernietigen.

Bron: De Oorlogszone