"Smartphone voor iedereen boven de 60: meer vragen dan we allemaal beseffen
De luidste aankondiging van de Diia-top 2022 was de aankondiging van president Zelensky dat alle Oekraïense burgers boven de 60 jaar een gratis smartphone zouden krijgen via het speciale "єSmartphone"-programma (vergelijkbaar met de "єPidtrimka"-kaart). Zo'n opvallende verklaring kon natuurlijk niet anders dan op alle fronten tegelijk een publieke verontwaardiging teweegbrengen. De belangrijkste klachten gaan over mogelijke manipulaties bij de toekomstige presidentsverkiezingen en over twijfels over de transparantie van het geld van de belastingbetaler. Maar in feite zijn de problemen niet beperkt tot deze, er zijn er nog veel meer, hoewel dit niet betekent dat ze niet vroeg of laat moeten worden opgelost, dus waarom niet meteen nadenken en de kwestie integraal aanpakken? Vooral omdat het (volgens voorlopige schattingen) 8 miljoen mensen in Oekraïne betreft en rechtstreeks verband houdt met de digitalisering van de staat en de belangrijke kwestie van het overwinnen van de digitale kloof.
De olifant moet, zoals u weet, in stukken worden gegeten. En elk complex probleem moet worden opgesplitst in zijn componenten. Ik zie hier een heel pakket vragen en terechte twijfels: hoe maak je het uitgifteproces van smartphones eerlijk, hoe koop je smartphones, wat voor voorgeïnstalleerde software moeten ze hebben, hoe train je een leger gepensioneerden in het gebruik van nieuwe technologie, en ten slotte, hoe laat je de lokale smartphonemarkt niet instorten door hem (uiteindelijk) te vullen met miljoenen toestellen via niet-marktconforme methoden? Ik heb geen antwoorden op deze vragen, alleen het inzicht dat ze bestaan, of we er nu over nadenken of niet. En ze moeten worden opgelost volgens democratische principes - door openbare discussies en de oprichting van speciale groepen met de autoriteit en het publiek.
We zijn er niet klaar voor (en zullen dat ook nooit zijn als we niet de eerste stap zetten).
De eerste klacht, die luid en duidelijk klinkt, is de hoge mate van corruptie in het land, die ons terecht wantrouwig maakt tegenover elk goed bedoeld overheidsinitiatief, zelfs het beste. Natuurlijk kan elke technologie ten goede of ten kwade worden gebruikt - dat is onvermijdelijk. Natuurlijk zijn er zorgen dat de overgang naar digitaal stemmen bij verkiezingen kan leiden tot manipulatie van de kiezers. Om nog maar te zwijgen van het feit dat het gratis uitdelen van smartphones (de term "boekentelefoon" is al gevallen) populistisch lijkt (en is), bedoeld om de huidige president te steunen bij de volgende verkiezingen. Maar we hebben het allemaal gehoord bij de lancering van Diyya, waarbij het ministerie van Digitale Transformatie langzaam maar zeker "aan deze rots sleutelt" en tastbare resultaten boekt. Ja, het is een moeilijke weg en er zijn genoeg problemen zonder єSmartphone, maar de weg is voor degenen die lopen. En het is nooit te vroeg om te beginnen, want de ideale omstandigheden zullen nooit snel genoeg komen.
Hoeveel smartphones zijn er nodig
Binnen een jaar 8 miljoen smartphones op de markt brengen is geen onmogelijke opgave, maar in de praktijk nauwelijks haalbaar. Het gaat niet eens om het budget, maar om het feit dat je bijvoorbeeld niet zomaar naar een Toyota-fabriek kunt gaan en een miljoen (of zelfs honderdduizend) auto's kunt kopen - ze moeten worden besteld, fabrikanten moeten productiecapaciteit reserveren, componenten aanschaffen. Hetzelfde geldt voor smartphones. Des te meer als er een tekort aan componenten is, waar de hele planeet mee te maken heeft. Een aparte vraag is hoeveel smartphones er eigenlijk nodig zijn om sociale rechtvaardigheid te garanderen. Mijn ouders hebben bijvoorbeeld al een smartphone (ik weet zeker dat ik niet de enige in het land ben die het zich kan veroorloven een smartphone voor mijn ouders te kopen). Hoe eerlijk zou het zijn om hen nog een smartphone te geven? Ze zullen gewoon geen andere keuze hebben dan te proberen deze sociale steun te gelde te maken. Honderdduizenden Oekraïners zullen hetzelfde doen, daar bestaat geen twijfel over. Dat zal onvermijdelijk leiden tot een ineenstorting van de markt van goedkope smartphones - hun prijs op de secundaire markt zal dalen tot ondenkbare centen, en de detailverkoop van alle smartphones, zeg, goedkoper dan 3.000 hryvnias, zal gewoon stoppen. Dat zal problemen opleveren voor iedereen die op dit gebied werkzaam is.
Wat een smartphone voor gepensioneerden moet zijn
Het is duidelijk voor iedereen, die tenminste een beetje weet van techniek en moderne technologieën, dat een smartphone een bouwpakket is, waarvan de kosten afhangen van de gebruikte componenten (eigenlijk zijn er nog meer problemen, maar ik zal het voor het gemak vereenvoudigen). Heeft zo'n smartphone bijvoorbeeld NFC en contactloze betaalmogelijkheden nodig? Aan de ene kant, als het doel van de overheid is om de digitale kloof te overbruggen, is deze functionaliteit een must. Anderzijds is er een legitieme vraag: zal de meerderheid van de gepensioneerden er gebruik van maken? Uiteraard zal de meerderheid dit niet doen, maar is het nodig om dit alles voor de minderheid te doen? Dat is een open vraag. Het is duidelijk dat er altijd iets te besparen valt - de grootte en resolutie van het scherm, het aantal cameramodules (en het aantal) - voor deze doeleinden is één externe cameramodule voldoende, en de voorste is nodig volgens het principe "als er maar één is". Het is mogelijk om de verouderde microUSB-aansluiting te gebruiken in plaats van de vooruitstrevende USB-C. Los daarvan wil ik erop wijzen dat de prijzen op de vrije markt in de praktijk voor verrassingen kunnen zorgen. Als bijvoorbeeld niemand meer modules met een enkele hoofdcamera maakt, dan kan een dubbele camera goedkoper zijn, hoewel dat van buitenaf een duidelijke overbetaling lijkt. En ik weet bijvoorbeeld niet wat goedkoper is om te produceren - een 3,5 mm hoofdtelefoonaansluiting inbouwen of die helemaal afschaffen. Er zijn natuurlijk ook opties die door de vooruitgang altijd een must-have zullen blijven: front-facing camera, Bluetooth, GPS, 4G - chipsets zonder hun ondersteuning bestaan waarschijnlijk niet meer. Op de batterij mag natuurlijk niet beknibbeld worden. Maar zelfs een kwestie als het bepalen van de technische kenmerken van een e-smartphone is complex en discutabel. En dat brengt ons bij het volgende punt.
Prijs en wie de smartphone zal produceren
Het is duidelijk dat de vooruitgang tegen 2022 een zodanig niveau heeft bereikt dat het mogelijk is een smartphone te krijgen die geschikt is voor de digitalisering en het wegwerken van de digitale kloof van gepensioneerden, zelfs voor 3 000 hryvnias. De specifieke prijs zal niet alleen afhangen van de kosten van de onderdelen en de ontwikkelingsinspanning (software is een heel ander onderwerp). Een eenvoudige niet voor de hand liggende kwestie als BTW komt nauwelijks als eerste in me op, maar het bestaat. Ik ben geen jurist en ik kan niet beoordelen hoe noodzakelijk en belangrijk het is om BTW te betalen bij de levering van een dergelijke smartphone, maar belasting betalen lijkt natuurlijk op het verschuiven van geld van de ene overheids-/begrotingszak naar de andere. En een van de meest interessante vragen is wie de fabrikant van zo'n smartphone zou zijn? Voor mij is het duidelijk dat bedrijven als Apple en Samsung niet geïnteresseerd zijn in een dergelijk project vanwege hun focus op dure modellen. Dan blijven er talloze Chinese fabrikanten over, die elk geïnteresseerd zouden zijn in zo'n groot contract, maar de vraag rijst: zou het niet eenvoudiger zijn als de overheid zo'n smartphone zelf zou ontwerpen? Eigenlijk is het niet eenvoudiger, maar het is een haalbare taak voor de overheid, aangezien het om honderdduizenden en miljoenen stuks zal gaan (laten we niet vergeten dat elk jaar het leger van 60-plussers zal toenemen, en dat proces is continu. Zelfs een partij van honderdduizend is genoeg om een smartphone op maat te maken, zowel qua hardware als qua software.
De droom van een "Oekraïense smartphone"
En hier komt een ander facet, dat de moeite van het bespreken waard is: is het niet makkelijker om de productie van zo'n smartphone te bestellen (eigenlijk weet ik niet makkelijker of niet, het is een open vraag) bij contractfabrikanten? Bovendien - in Oekraïne, in Transkarpatië zijn er twee contractfabrikanten - Jabil in Uzhgorod en Flex in Mukachevo. Jabil heeft in ieder geval ervaring met de productie van telefoons voor Nokia, waarvan er daar een paar miljoen zijn geproduceerd. Ja, een smartphone is een ingewikkelder apparaat, en ja, het ontwerpen ervan is een aparte uitdaging (vooral onder het toeziend oog van de publieke opinie en de manipulatie door de oligarchische media), maar voor de vraag is, zoals u weet, geen geld nodig. De fabrieken hebben ingenieurs, de technologische faciliteiten ook. Minus de verzendkosten uit China, aan de pluskant de betrokkenheid van werknemers die (als ze) betrokken zullen zijn bij de assemblage van een apparaat dat van belang is voor het hele land. Het is niet zeker dat de capaciteiten van deze contractfabrikanten hen in staat zullen stellen een smartphone op te zetten, noch is het zeker dat de prijs gunstiger zal zijn dan in China, maar er staan miljarden belastinggeld op het spel, en het is op zijn minst de moeite waard om het te vragen. Misschien is dit de kans om een, zij het niet high-tech, maar in alle opzichten relatief "Oekraïense" smartphone te maken.
Software
Aangepaste ontwikkeling van een smartphone stelt je in staat het gebruik ervan letterlijk te vergemakkelijken door de junk-apps die alle smartphonefabrikanten in pakketten installeren op te ruimen. Natuurlijk moeten we de basisset van Google-diensten behouden (ik overweeg niet eens een niet-Android smartphone om voor de hand liggende redenen), Diya toevoegen en misschien een aantal sociaal belangrijke basistoepassingen - New Mail, Privat24 (geen gemakkelijke vraag, echt - hoe eerlijk het is tegenover andere marktspelers, maar mijn punt is dat het probleem een miljoen kwesties te bespreken heeft, en dit is er slechts één van). Maar het is niet genoeg om apps te installeren; gepensioneerden hebben een soort videotutorials nodig die uitleggen hoe ze moeten inloggen op de Diyo en hoe ze apps moeten updaten (en dit moet regelmatig gebeuren, waar gepensioneerden niet eens aan zullen denken). In 2022 kan de overheid dergelijke video-tutorials maken en er een snelkoppeling naar maken, rechtstreeks op het bureaublad van de smartphone.
Een smartphone is niet genoeg, er is internet nodig
Natuurlijk kunnen met de drie mobiele operatoren speciale sociale tarieven worden afgesproken, maar laten we niet vergeten dat zij geen 100% dekking van de bevolking hebben met snel mobiel internet. Ongeveer 10% van de bevolking leeft buiten de netwerkdekking en de kosten van elk opeenvolgend percentage stijgen exponentieel voor de operatoren. Wat moeten we daaraan doen als het onmogelijk is een smartphone te gebruiken omdat er geen mobiel internet en helemaal geen internet in de dorpen is? Zeker, het gebruik van Wi-Fi lijkt verstandig, maar waar moet dat vandaan komen in een dorp waar voorwaardelijk geen internet is? En bekabeld internet kost ook geld, vereist ook sociale tarieven (lees - subsidies van de staat).
De weg gaat of systemische problemen moeten worden opgelost met systemische methoden.
Al deze problemen betekenen niet dat ze niet kunnen worden opgelost. Ze kunnen allemaal besproken en opgelost worden. Maar het slimme is om ze integraal op te lossen en daarbij steeds het doel voor ogen te houden. En het doel is eenvoudig: de digitale kloof voor ouderen overbruggen en hen toegang geven tot digitale diensten van de overheid, waarvan we allemaal hopen dat het er steeds meer zullen worden. En onder dit boeket van kwesties, laat me u eraan herinneren, is de ontwikkeling van de smartphone (zowel hardware als software, en dan de video tutorials), de keuze van de leverancier, de eerlijke distributie van smartphones en het oplossen van het probleem van toegang tot internet. En dit alles moet zorgvuldig gebeuren, aangezien de staat zich zal mengen in de reeds vastgestelde spelregels van de markt. Iemand zal zeker lijden onder dergelijke acties. Het is de taak van de maatschappij om sociale rechtvaardigheid te garanderen en de zwaksten te beschermen. En de oplossing voor al deze problemen ligt in onze handen.
Voor degenen die meer willen weten
Medeoprichter en hoofdredacteur van gagadget.com. Afgestudeerd aan de afdeling Journalistiek van de Nationale Universiteit van Kiev in 1998. Mijn eerste publicaties in de massamedia waren in mijn schooltijd (toen waren er nog kranten). Observeerde de evolutie van smartphones op de eerste rij sinds Nokia 7650 op Symbian. Sinds 2002 is hij gespecialiseerd in smartphones, mobiele communicatie en het analyseren van de ontwikkeling van de markt voor consumentenelektronica.
