Ereban: Shadow Legacy review - de kunst van het steken in de rug

Ereban: Shadow Legacy is een indie-debuutgame van de jonge Spaanse studio Baby Robot. De auteurs hebben een stealth-platformgame gemaakt waarin wij, als vertegenwoordiger van een vergeten ras, met behulp van verschillende gadgets en de mogelijkheid om in een schaduw te veranderen, terug moeten vechten tegen een bedrijf dat de wereld heeft veranderd in een robotachtige dictatuur. En het gg-redactieteam, dat het spel ter recensie had ontvangen, ging opnieuw de wereld redden. Het was interessant om te spelen, vooral in arena's met vijanden, waar je goed moet nadenken over elke stap, omdat zelfs één fout verlies kan betekenen. Hoewel het erop lijkt dat het de ontwikkelaars in bepaalde aspecten aan ervaring ontbrak, is Ereban: Shadow Legacy een spel dat in ieder geval de moeite waard is om aandacht aan te besteden, want het potentieel van Baby Robot is al merkbaar.

4 redenen om Ereban te kopen: Shadow Legacy te kopen:

• Je wilt een jonge indiestudio steunen
• Interessante stealth-mechanica met schaduwtransformatie
• Visuele stijl die lijkt op een tekenfilm
• De mogelijkheid om te voelen dat een sterke vijand verslagen kan worden door sluwheid

1 reden om Ereban niet te kopen: Shadow Legacy:

• Je bent een echte ridder en accepteert alleen face-to-face gevechten

Snel vooruit:

• Wat we geleerd hebben na de review van Ereban: Shadow Legacy review
• Korte inhoud: een krijger alleen in de schaduwen
• Gameplay: veel stealth en een paar puzzels
• De technische kant van Helios Corporation
• Hoe we ons Ereban: Shadow Legacy
• Vijf dingen die je moet weten over Ereban: Shadow Legacy

Wat we hebben geleerd na de recensie van Ereban: Shadow Legacy review

Ereban: Shadow Legacy is weer zo'n voorbeeld van hoe makkelijk het is om interessante kleine projecten van onafhankelijke studio's in de industrie te missen, omdat blockbusters meestal alle aandacht opeisen. Vooral Ereban: Shadow Legacy is vooral geschikt voor diegenen die zich al lang willen wagen aan de rol van een sluipmoordenaar. Het spel vormt een kleine uitdaging, maar stelt je tegelijkertijd in staat om te experimenteren en op zoek te gaan naar verschillende manieren om er doorheen te komen. En dat is precies wat je nodig hebt om het genre te leren kennen. Als je echter een expert bent in Dishonored of Hitman, zal het moeilijk zijn om je te verrassen met een game van Baby Robot.

De plot: een krijger in de schaduw

Er is een energiecrisis in de wereld en in sommige regio's lijkt de apocalyps al te zijn aangebroken. En aan de horizon verschijnt Helios, een energiemegacorporatie die beweert een oplossing voor de crisis te hebben gevonden. Achter deze oplossingen zit echter een dictatuur die bereid is om elke manier om het probleem op te lossen te overwegen, zelfs als dit in strijd is met alle regels en ethische normen.

Maar ooit, voor Helios, haar robots, de crisis en andere problemen, was er een ras van Ereban op de planeet dat mystieke krachten had, maar niemand lastig viel en harmonie vond met de wereld. Helios vond dit duidelijk niet leuk en de laatste vertegenwoordiger van de Ereban, Ayana, die de hoofdpersoon van dit verhaal is, bleef achter in de hele wereld.

Ayana moet de waarheid over haar verleden ontdekken en de sleutel vinden om het universum van de ondergang te redden. Gedurende het spel lijken de ontwikkelaars je steeds dezelfde vraag te stellen: "Vermijden of doden. Hoe ver ben je bereid te gaan om het doel te bereiken?". Dus hoe minder menselijke slachtoffers Ayana op haar geweten heeft, hoe beter het einde zal zijn, maar het is aan jou om het einde te kiezen.

Het spel bleek best goed te zijn. Ja, we hebben dit patroon al vaker gezien. Maar ik ben dol op alles wat op de een of andere manier te maken heeft met de apocalyps en het thema van de strijd van de held tegen de ongelijke macht van de vijand (dat laatste komt me als Oekraïner erg bekend voor). Bovendien is de game kort en duurt het 6 uur om uit te spelen, dus je raakt er niet op uitgekeken, want het verhaal ontwikkelt zich constant. En geloof me, ik heb de afgelopen jaren slechtere plots gezien, maar dat was in AAA-games, en hier hebben we een kleine indiestudio.

Gameplay: veel stealth en wat puzzels

Het spel is onderverdeeld in hoofdstukken, waarin we een of meer hoofdtaken moeten voltooien en, op verzoek van de speler, ook secundaire taken. Het grootste deel van de tijd zul je door ruime arena's moeten dwalen, en nu is het tijd om het over Ayana's belangrijkste vaardigheid te hebben.

In arena's met vijanden kom je robots tegen die zijn onderverdeeld in verschillende soorten: gewone patrouilles, robots die hun metalen kameraad kunnen laten herleven en sluipschutters. Je kunt robots van achteren uitschakelen, maar het is belangrijk om de situatie in de gaten te houden, zodat als je een robot uitschakelt, een andere je tegemoet komt. Als je wordt gezien, wordt er alarm geslagen en rent iedereen achter je aan. De robots zijn te behendig, dus de enige manier om te ontsnappen is om een schaduw te vinden, Shadow Unity te activeren en weg te rennen. Als je echter te dicht bij een robot bent, helpt niets je. Je wordt in één klap gepakt en teruggestuurd naar het checkpoint, dus het spel vergeeft zelden fouten.

Wat is er nog meer behalve de mogelijkheid om in een schaduw te veranderen? Goede vraag, en ik heb het antwoord. De speler kan tijdens de passage verschillende gadgets krijgen. Ten eerste krijgen we een scanner die het gebied scant en alle vijanden in de buurt markeert. Deze zul je het meest gebruiken.

Om nieuwe gadgets vrij te spelen, moet je speciale reserveonderdelen verzamelen en deze uitgeven aan een speciale werkbank die je af en toe tegenkomt. Zo kun je een verrekijker, een mijn en een aas openen. En dan kun je elk van de gadgets nog twee keer upgraden, maar er is één voorbehoud.

Alles behalve de scanner en de verrekijker vereist twee soorten grondstoffen, die worden verzameld tijdens het verkennen van locaties. Je kunt dus niet zomaar mijnen en lokvogels rondgooien. Ze worden zelden gebruikt en ik zie dit als een nadeel. Het zou beter zijn als de gadgets een zeer lange oplaadtijd hadden in plaats van een vereiste voor grondstoffen. Ik gebruikte de rest van mijn arsenaal zelden omdat ik bang was dat ik er gewoon niet op het juiste moment toegang toe zou hebben. Het zou dus beter zijn om een minder strikte beperking te geven, omdat het de speler nog meer variabiliteit zou geven.

Je kunt ook vaardigheden voor Ayana krijgen. Hiervoor moet je ook een speciale bron vinden. Je kunt bijvoorbeeld de vaardigheid vrijspelen om een sprong te maken of rustiger te lopen. De meeste abilities zijn echt nuttig en gelukkig zijn er niet voor allemaal resources nodig om ze te gebruiken.

En tussen het platformen, sluipen en grondstoffen verzamelen door, zijn er ook puzzels. De meeste zijn niet moeilijk, maar soms is de oplossing niet zo voor de hand liggend. Hoewel het de moeite waard is om even na te denken en de locatie te bestuderen, en dan wordt alles zo eenvoudig mogelijk.

Al met al was het leuk om Ereban te spelen: Shadow Legacy was interessant. Maar zoals ik al eerder zei, het belangrijkste is dat je nog niet veel ervaring hebt met stealth-games. In een schaduw veranderen, ongemerkt achter de rug van vijanden om gaan, ze uitschakelen en dan op zoek gaan naar een oplossing voor de taak die je hebt gekregen, gepaard met actie of onverwachte momenten. Het grootste probleem met de gameplay is het niet zo uitgebreide arsenaal, waarin de meeste voorwerpen niet vaak kunnen worden gebruikt.

De technische kant van Helios Corporation

Ik heb Ereban: Shadow Legacy op een Lenovo IdeaPad Gaming 3 gaming laptop (NVIDIA GeForce GTX 1650 + AMD Ryzen 5 4800H). Het spel op lage instellingen hield bijna altijd 60 frames, maar soms waren er drops naar 50-40 frames. Het is dus het beste als je pc voldoet aan de aanbevolen systeemvereisten (Intel i7-9700k + NVIDIA GeForce RTX 2060). Er was een bug waardoor ik niet verder kon met het spel, maar gelukkig hebben de ontwikkelaars die snel verholpen. Ik ben geen andere kritieke bugs of crashes tegengekomen tijdens de hele speelperiode.

Tekenfilmachtige beelden en goede soundtrack

De visuals van het spel lijken op die van een tekenfilm, dus het is altijd een plezier om naar Ereban te kijken: Shadow Legacy is altijd een plezier om naar te kijken. Zelfs op lage grafische instellingen. Daarvoor hadden de meeste van mijn recente games realistische graphics. Ik moet toegeven dat ik die stijl een beetje beu was en het was echt cool om iets meer cartoonesks te zien.

De geluiden in het spel zijn ook van een behoorlijk niveau. Robots, personages, wereld en effecten klinken geweldig. Alleen de composities trokken mijn aandacht niet. Tegen de achtergrond van zulke beelden en geluiden is dit het zwakste element.

Zo zullen we ons Ereban herinneren: Shadow Legacy

Ereban: Shadow Legacy zal worden herinnerd als een goed debuut van Baby Robot, die duidelijk de potentie heeft om in de toekomst interessante spellen te maken. Het spel heeft mooie visuals, een goed verhaal en interessante gameplay, die vooral herinnerd wordt door de mechanica van het veranderen in een schaduw. Ik heb er geen spijt van gehad dat ik tijd in het spel heb gestoken en ik kan het spel zeker aanraden aan degenen die nieuwkomers in de industrie willen steunen of degenen die zich afvragen: "Wat zijn stealth-games eigenlijk?".

Vijf dingen die je moet weten over Ereban: Shadow Legacy

• Ereban: Shadow Legacy is het debuutspel van Baby Robot Studio
• We kijken naar een stealth platformgame waarin we spelen als Ayana, de laatste vertegenwoordiger van een vergeten ras.
• De belangrijkste vaardigheid van de heldin is de mogelijkheid om in een schaduw te veranderen
• De visuals van het spel zijn gemaakt in de stijl van een tekenfilm
• Ereban: Shadow Legacy is het meest geschikt voor diegenen die al heel lang in stilte vijanden willen vernietigen om de mensheid te redden

Ga dieper:

• "De Shogun van de volgende eeuw: een recensie van Rise of the Ronin
• Collectieve ontsnapping uit het gekkenhuis: The Outlast Trials recensie
• Broers recensie: Een remake van A Tale of Two Sons
• Een middeleeuwse detective met een visuele stijl geïnspireerd op 16e-eeuwse illustraties: een recensie van het avonturenspel Pentiment
• Helldivers 2 recensie